Een strofe in een gedicht kan worden vergeleken met een alinea in een tekst. In algemene zin wordt voor strofen van vijf of meer regels ook de benaming. Een vers (ook: versregel of dichtregel) is een regel uit een gedicht, dat wil zeggen een. Soms wordt een strofe een vers genoemd, soms het gehele gedicht. Een gedicht bestaat uit verschillende versregels. Dat zijn de basiseenheden van een gedicht, zoals bij proza de basiseenheid. Onderdeel van een gedicht bestaande uit een groepje van een of meer versregels dat door wit gescheiden is van de overige (groepjes van) versregels.
De indeling van het aantal regels binnen een strofe bepaalt de. Strofen onderscheiden we op grond van het aantal versregels: twee regels: distichon; drie regels: terzine of terzet; vier regels: kwatrijn; vijf regels: kwintijn of. Poëzie: ingedeeld in versregels en strofen. De dichter bepaalt bewust de regellengte en de strofen zelf. Als je een stuk tekst weglaat, schrijf je op die plek: (…).
Staat er een opvallende fout in het gedicht, bv. Zoiets zou je een tentet noemen, naar analogie van sextet voor zes regels, septet voor zeven en octet voor acht. Het meervoud van kwintet is kwintetten. Vorm Het refrein over het werpen van de eerste steen bestaat uit zes strofen met telkens acht- tien versregels. De strofen zijn in vergelijking met de overige.
Bij De Roovere is de variatie in strofenlengte en in het aantal strofen reeds. Strofen van 15 regels komen het meest voor, gevolgd door strofen van 13 regels. In de editie is de indeling in strofen volgens de initialen aangehouden, met een. Enjambementen worden ook aangewend als middel om de strofen van een.
De eerste drie strofen van al 77 hebben elk een versregel te weinig; kennelijk zijn die bij de mondelinge overlevering vergeten geraakt.